Γιατί κάνουμε θέατρο
Για εμάς το θέατρο ειναι ενας τρόπος να ψάχνει κανείς την αλήθεια.
Πριν ορίσει κανείς την ταυτότητά του μέσα απο την δουλειά του, τις σπουδές του, τους φίλους του η οτιδήποτε άλλο, υπάρχει ένα κενό στο κέντρο του κύκλου που πρέπει να γεμίσει. Εκεί πρέπει να τοποθετηθεί η πραγματική ταυτοτητα. Αυτή που ούτε να χαθεί μπορεί και ούτε να παραβλεπτεί. Το θέατρο και γενικότερα η τέχνη είναι για μας το εργαλείο για να φτάσουμε στην αλήθεια αυτή. Έτσι αντιμετωπίζουμε αυτό που κάνουμε και γι΄ αυτό το λόγο ασχολούμαστε μ΄αυτό.
Ζούμε στην Ελλάδα, μια χώρα με τεράστιο πολιτιστικό παρελθόν και με πάμφτωχο παρόν γιατί το μόνο που καλλιεργεί εντατικά και με σύστημα είναι ένας πολιτιστικός εγωισμός απεναντι σε κάθε τι ουσιώδες και καινούργιο.
Δεν είμαστε πολιτικοί για να χαιδεύουμε τα αυτιά κανενός ούτε περιμένουμε να ζήσουμε από το θέατρο. Αναζητάμε την αλήθεια και την επικοινωνία με όσους έχουν τον ίδιο σκοπό με εμάς.
Η τέχνη δεν ειναι επανάσταση είναι όμως αδύνατο να γίνει από ανθρώπους που δεν είναι επαναστατημένοι.
2 σχόλια:
Πως γίνεται να ορίσει κάποιος την προσωπική του ταυτότητα μέσω μιας διαδικασίας όπου υποδύεται πληθώρα αντικρουόμενων ρόλων; Αν μάλιστα αντιληφθεί τους ρόλους ως πτυχές του εαυτού του, τότε μπορεί να αντιμετωπίσει και την ζωή του παίζοντας ρόλους, αναλόγως την περίσταση.
Αυτό ακριβώς είναι το πρώτο μεγάλο βήμα προς την αυτογνωσία. Το να συνειδητοποιήσει δηλαδή κάποιος πως η προσωπικότητά του αποτελείται απο ένα κέντρο αμετάβλητο και απο μια μεταβλητή περιφέρεια. Σ΄ αυτή την περιφέρεια ανήκουν όλοι αυτοί οι ρόλοι που μεταβάλλονται κάθε φορά ανάλογα με τις συνθήκες. Η πιό διαδεδομένη αυταπάτη είναι να θεωρούμε όλα αυτά τα στοιχεία της περιφέρειας της προσωπικότητάς μας ως κέντρο. Βεβαίως και είναι στοιχεία της προσωπικότητάς μας, δεν είναι όμως η προσωπικότητά μας. Μοιάζει λίγο με τον κάβουρα που αλλάζει το κέλυφος του. Κάθε κάβουρας έχει κέλυφος για να προστατευθεί. Αν όμως βρεις ένα σκέτο κέλυφος δεν θα έχεις βρει ενα κάβουρα.
Δημοσίευση σχολίου